Enige tijd geleden, toen ik nog leidinggevende op een ICT-afdeling was, kwam een van de medewerkers mijn kantoor binnen en begon te zijn frustratie met mij te delen: “Ik heb zo veel prioriteiten op mijn bordje, ik weet niet wat als eerste op te pakken. Neem jij maar een beslissing Bram, over het punt wat het meeste prioriteit heeft volgens jou, dan kan ik daar aan werken!”

Ik besloot om niet in te gaan op zijn vraag om hem te vertellen wat hij moest doen. In plaats daarvan stelde ik hem een vraag: “Kunt je me al je prioriteiten eens opnoemen? ” vroeg ik hem en ik schreef ze onder elkaar op mijn white board., het waren er 15 in totaal. Vervolgens gaf ik hem zelf een white board marker en vroeg hem om achter elke prioriteit een getal van 1 tot 15 te plaatsen, waarbij 1 de hoogste prioriteit was en 15 de minste.
Ik hielp hem door regelmatig een vraag te stellen, zoals: “Wat is belangrijk voor onze klant?” of ” Bij welke taak kunnen collega’s je helpen. of kan door iemand worden overgenomen??” of “Wat denk je zelf over wat de hoogste prioriteit heeft? ” enz. Het was een lastige klus voor hem maar na bijna 45 minuten had hij achter elke taak een cijfer geplaatst.
Daarna wist hij wat zijn prioriteiten waren en hoe het een en ander te organiseren, ondanks dat het aantal taken nog steeds 15 was.

In plaats van hem te vertellen wat hij moest doen, hielp ik hem om zijn eigen lijst van prioriteiten te maken en verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen keuzes. Ik geloofde in zijn vermogen om zijn eigen problemen op te lossen en hij heeft ook daarna laten zien dat hij het aan kon op eigen kracht!

Wat mij betreft was het geen rocket science, ik nam alleen de tijd om een paar goede vragen te stellen